zondag 3 februari 2008

VCP

(29 januari 2008) De afkorting VCP staat bij defensie voor een aantal verschillende dingen. Dat komt omdat de mensen bij defensie - schijnbaar - gek zijn op afkortingen. Je hebt er in elk geval velen. In dit geval ben ik mee geweest bij een vehikel check point (VCP) en niet in een vooruitgeschoven commando post (VCP). Als ik mij niet vergis is er nog een betekenis aan deze afkorting gekoppeld maar ik ben niet zo goed thuis in de militaire afkortingen dat ik mij die herinner.
Omdat we met veel mensen van Poentjak vertrokken zat ik onder in het pantservoertuig, de YPR. Zonder uitzicht met acht man in een stalen bak. Zittend op uitrustingstukken, met oordoppen in, wapens bij de deur, helm op schoot of op het hoofd, scherfwerende vesten aan en veel, warme, dikke kleding want geen kachel en -8˚C. Het liefste zie ik iets van mijn omgeving en sta ik achter in het voertuig ‘boven pantser’, zoals dat heet.
Eerst worden er een aantal waterloopjes bekeken door de mensen van de CIMIC (civiel militaire samenwerking) om te bezien of er verbeteringen mogelijk zijn zodat de irrigatie verbeterd. Daarna ondersteunen we een actie van een ander peloton door een VCP in te richten en daar het verkeer te controleren. We doen dat samen met een aantal agenten van de ANP (Afghan National Police) die nog veel moeten leren voordat ze het vertrouwen van de bevolking krijgen en verdienen.
Ik ben, tijdens de uren dat de VCP in bedrijf is, op de plaats waar de auto’s, busjes en motorfietsen worden doorzocht en de mensen worden gefouilleerd. Het aardige is dat je op deze plaats in aanraking komt met de Afghaanse bevolking (LN’s, local nationals). Jong, oud, man, vrouw, vriendelijk, verontwaardigd, bereid tot samenwerking of terughoudend. Ook hier blijkt weer hoe moeilijk en veelzijdig het werk van de militairen in deze missie is. Een jonge militair staat, met behulp van één tolk voor de hele VCP, mensen te fouilleren. Alle persoonlijke eigendommen te controleren op mogelijke onderdelen voor explosieven. Met drugs en pillen doen we niets. Daar is deze actie niet op gericht. We zijn op zoek naar IED (improvised explosive divice) makers. Op dit gebied komen we deze dag niets tegen.
Wel levert de actie een aantal tips van de bevolking op over wie samenwerkt met of onderdeel is van de Taliban (TB). Deze tips worden op een hoger niveau verwerkt en op waarde geschat. Het kan ook dat iemand zijn buurman een hak wil zetten en hem aangeeft als TB. We kunnen pas actie ondernemen als meerdere bronnen in dezelfde richting wijzen. Een moeizaam en langdurig proces wat de nodige zorgvuldigheid vereist.
Op de VCP worden ondertussen verschillende auto’s die tot in de achterbak met mensen en spullen zijn beladen van onder en boven, binnen en buiten, grondig doorzocht. De meeste auto’s vallen nog net niet uit elkaar van ellende, met name te danken aan het feit dat de wegen hier minder vlak zijn dat een cross baan in Nederland. Gelukkig heeft iedere Afghaan een kist gereedschap en een of twee reservewielen in de achterbak, de laatste vaak met banden waar het profiel niet meer op te herkennen is. En gelukkig heeft een Afghaan, zo lijkt het, nooit haast. Tenzij hij bij een VCP van ISAF komt, natuurlijk.

Geen opmerkingen: